Here we go!
Wielerseizoen 2015 staat op het punt te beginnen (technisch gezien is het al begonnen, want de omloop was afgelopen zaterdag). Maar mijn seizoen begint zondag pas. Beter gezegd; mijn seizoen begint zondag al! SPANNEND!
Ik geloof dat ik in mijn fietsleven nog nooit een winter heb meegemaakt die zo snel voorbij ging als de winter 2014-2015. Het begon allemaal toen ik in november 2014 een contract tekende bij EuregioLadiesCyclingTeam. Hiermee tekende ik voor een team dat koerst op het een na hoogste niveau mogelijk in Nederland. Geen clubteam meer, maar ook geen prof. Net er tussen in, maar wel in de ‘big leagues’ dus. Sinds november hebben we op teamweekenden, trainingen en sponsoractiviteiten elkaar leren kennen, en voor ik het goed en wel door had, staan we nu aan de vooravond van het seizoen. (Letterlijk, want morgen starten mijn teamgenoten in Le Samyn des Dames).
Tussen alle fietsactiviteiten door ga ik dus ook nog gewoon naar school, want later als ik groot ben, wil ik dokter worden. Dat zorgt er wel voor dat mijn leven er een beetje anders uit ziet dan dat van de gemiddelde geneeskunde student. Maar dat is niet erg, want ik maak ontzettend veel leuke dingen mee en tussendoor doe ik ook nog wat praktijkervaring op. Zo snap ik door mijn studie steeds beter waarom bepaalde trainingen juist wel of juist niet werken, weet ik inmiddels precies hoe ik welke wond moet behandelen en heb ik in de onderwijsgroep af en toe nog een spannend verhaal te vertellen ook.
En daarom ben ik deze blog begonnen. Gewoon omdat ik het leuk vind om op te schrijven wat ik meegemaakt heb. Zodat ik kan vasthouden aan alle leuke ervaringen, maar ook om ervoor te zorgen dat ik de teleurstellingen of minder leuke ervaringen kan loslaten. En ondertussen kan ik jullie een kijkje geven in het dagelijks leven van een sporter die geneeskunde studeert. Of van een geneeskunde student die sport. Het is maar net hoe je het bekijkt!
Here we go!
Next Post
Beste Sophie,
Ik herken je meteen op de mooie foto, omdat ik je al enkele keren op het Ster College heb gezien bij leuke gelegenheden.
Wat vind ik het KNAP dat jij topsport kunt combineren met je geweldige studie.
Ik vind dat je al veel levenswijsheid hebt als je zegt: vasthouden wat goed is en proberen los te laten wat een mindere ervaring is, want dit geldt in het hele leven en voor elk mens.
Wat een sterke en lieve (dat weet ik) persoonlijkheid ben jij. Dit zeg ik uit de grond van mijn hartje.
Jouw laatste zinnetje ‘het verhaal van een sportster die geneeskunde studeert of een geneeskundestudente die sport’ spreekt me ook zo aan en is leuk , maar tevens ècht in jouw geval.
Sophie, ik hoop dat je toch nog wel eens tijd hebt om je te laten horen en zien op de school waar je moeder zo goed werkt’.
Graag tot ziens en veel succes met je prachtige bezigheden.
Jij komt er wel als betrokken dokter en als dappere sportster.
Hartelijke groet,
Carla Kwinten (collega van je moeder)