Nu ik bezig ben aan mijn coschap huisartsgeneeskunde mag ik mee visites rijden en ontdek ik een hele nieuwe wereld. Normaal zie ik patiënten in een spreekkamer ergens in een ziekenhuis, maar met de visites kom ik bij mensen thuis en krijg ik een hele andere indruk van een patiënt. Tussen de dokter-dingen door heb ik dan af en toe ook even tijd om eens om me heen te kijken en me te verwonderen over de bijzondere dingen die ik te zien krijg. Zo ook vorige week.... Read More
De afgelopen weken (maanden) vroeg ik het mezelf geregeld af: hoe dan? Want werkelijk, ik wist het af en toe niet meer. Co-schap lopen, opdrachten voor de uni op tijd afmaken, trainen, koersen, als het even kan ook nog een beetje extra studeren, oh en af en toe ook nog slapen. Het was een klein beetje veel. Dus vroeg ik me steeds weer af: hoe moet dit ook al weer? vorige zomer lukte het toch ook? Ik had simpelweg een beetje moeite om het goede ritme weer te vinden en door er steeds maar weer zo hard over na te denken, werd het steeds moeilijker.... Read More
Het vrouwenwielrennen staat bekend om vele dingen, onder andere om het eeuwige gestress voor de start. Het is soms bijna normaal om 45 minuten voor de start al met het hele peloton opgesteld te staan, om vervolgens om de beurt nog even een zenuwplasje te kunnen gaan doen. Ook voor een criterium kan het stressniveau aardig oplopen en is het vaak vooral de kunst om rustig te blijven voor de start. Gelukkig went alles en leer je in de loop van de jaren wel een beetje hoe je je rust kunt bewaren. De een beter dan de ander, uiteraard.... Read More
Elk seizoen moet ik het even opnieuw leren. Leren afzien. Leren die pijn in je benen te voelen en daar dan toch dwars doorheen te fietsen. Met een winter die iets anders liep dan gepland, begonnen de zware trainingen wat later dan normaal en was ik tot gisteren nog altijd aan het leren afzien op training.... Read More
Gisteren was weer zo’n dag. Een eerste dag.
Binnen een krappe vijf maanden mocht ik voor de vierde keer beginnen aan mijn eerste dag op een afdeling. Ondanks dat ik inmiddels wel een beetje handigheid gekregen heb in die eerste dagen, was het ook gisteren toch weer een beetje spannend. Want je weet nooit welke verrassingen je te wachten staan.... Read More
Mijn experiment: “kan ik coassistent zijn en tegelijkertijd ook wielrenster worden?” begon ongeveer een jaar geleden en inmiddels kan ik concluderen: het kan, maar dan gaat alles een beetje anders dan ‘normaal’.... Read More
Afgelopen weken heerste er een enigszins gestresste sfeer in het co-hok, die af en toe bijna leek op de zenuwachtige voorbereidingen voor een voorjaarskoers.
We waren namelijk allemaal druk bezig met onze sollicitatiebrieven voor onze semi-arts stage in jaar 6. De lange stage aan het einde van je opleiding, waarin je jezelf ontwikkelt tot een zelfstandige semi-arts en waarmee je misschien wel een baan kunt binnenhalen. Voor de eerste keer in ons coassistenten leven waren we ons allemaal bewust van het feit dat we niet alleen mede co’s zijn die lief en leed met elkaar delen in het ziekenhuis, maar ondertussen ook gewoon concurrenten zijn voor dezelfde semi-arts plek. Gelukkig wil niet iedereen hetzelfde worden en is er wel enige spreiding tussen de verschillende plekken bij de verschillende specialismen. Maar natuurlijk zijn er altijd meer coassistenten die voor de zelfde plek solliciteren als jij. En dat maakt de situatie ineens anders.... Read More
Dokters zijn slechte patiënten, maar geneeskunde studenten zijn volgens mij nog veel erger. Niet alleen zijn ‘wij geneeskundestudenten’ gruwelijk eigenwijs en kritisch, we maken ons ook makkelijk veel zorgen en denken regelmatig dat we een of andere enge aandoening hebben. Dat gaat ongeveer zo:... Read More
Goede voornemens, het blijft een dingetje. Aan het einde van het jaar, maar ook door het jaar heen blijft het voor mij een terugkomend thema.
Aan het begin van elk nieuw blok of nieuw co-schap neem ik me weer van alles voor: nu echt op tijd aan al die opdrachten beginnen, op tijd naar bed, meer blogs schrijven, mijn trainingsdagboek elke dag bijwerken, me nu echt eens een keer aan al die goede voornemens houden. Om me vervolgens aan het einde van het co-schap opnieuw voor te nemen om die goede voornemens in mijn volgende co-schap toch eens een keer vol te houden.... Read More
Het is ergens laat in de avonddienst en samen met de arts-assistent van de kindergeneeskunde begeef ik me naar de verloskamers. We gaan naar een kunstverlossing in verband met foetale nood. De kans dat we dadelijk met een kind te maken krijgen dat het nog niet goed doet, is aanzienlijk.... Read More