Nieuwe normaal

Als coassistent doe je bijna niet anders: wennen aan een nieuwe plek. Erachter komen wat ‘normaal’ is op de afdeling waar je bent beland en hoe de rest van je leven om de normaal in het ziekenhuis heen past. En echt, elke keer weer dacht ik: “nou weet ik hoe het moet, de volgende keer vind ik ‘m minstens twee keer zo snel, die nieuwe normaal”. Niet dus. Ofja, een beetje misschien.

Na 2 jaar coschappen in 4 ziekenhuizen heb ik inmiddels een beetje door hoe SAP (het meest onmogelijke computersysteem ever) werkt en weet ik een beetje wat ik allemaal op moet schrijven als ik een patiënt gezien heb. Een beetje, want voor elk specialisme en elke dokter is het net een beetje anders. Maar naast de basis dingen die je op een nieuwe plek moet herontdekken is en blijft het stukje ‘leven buiten het ziekenhuis’ het meest ingewikkelde onderdeel van het vinden van een nieuwe normaal.

Uiteraard was dat nu niet anders. Ik ben mijn laatste jaar begonnen met mijn semi-stage (=18 weken bijna-dokter dingen doen)  op de spoedeisende hulp en heb na vier weken eindelijk een beetje het idee dat ik weer weet wat normaal is. Op de spoed gaan dingen over het algemeen vrij vaak wat anders dan gepland, of beter gezegd, kun je überhaupt niet plannen hoe een dag gaat lopen. En dat is even wennen. Niet alleen aan het dagverloop, want dat wisselt van razend druk naar uitgestorven leeg op de spoed, maar ook aan je dagindeling. Met de onregelmatige diensten die een spoedeisende hulp met zich meebrengt, is het soort van vaste ritme van een coschap (een paar weken dagdienst en een weekje avond ergens aan het einde) ver te zoeken. Mijn weekenden bestaan nu regelmatig uit alleen maar ziekenhuis, terwijl ik doordeweeks voor het eerst na twee winters weer daglicht zie.

En met uren daglicht, vrij te besteden op een willekeurige donderdag in november, kon ik niet anders dan de eerste echte fietstraining in voorbereiding op het volgende seizoen afwerken. Want ja, het experiment loopt nog steeds. Kan ik dokter worden en tegelijkertijd wielrenster worden/zijn? Nu ik een nieuwe normaal heb gevonden, die voor de verandering langer dan een maand hetzelfde blijft, hoop ik dat ik de komende winter de basis kan leggen voor een mooi seizoen. Driemaal is scheepsrecht, toch?