Het zwarte gat, ofwel de eerste vakantie weken

Laatste tentamen gehaald. Bachelor Geneeskunde is binnen. BAM. Het was alsof er een last van mijn schouders viel. Tijd voor vakantie.

Dat begin van de vakantie, dat voelt een beetje als in een zwart gat vallen. Ineens is alle tijdsdruk op dagelijkse activiteiten verdwenen. En dat voelt een beetje onwennig. De gedachte ‘Ik moet nog van alles doen. Oh wacht ik hoef niks meer te doen voor de uni, het is vakantie’, kwam de afgelopen dagen regelmatig in me op. Aan de ene kant een zeer prettige gedachte, het is heerlijk om je te realiseren dat je vakantie hebt. Aan de andere kant, wat moet je dan doen op een dag? Zoals ik al zei, het is net of je in een zwart gat valt. Ineens heb je zeeën van tijd, maar geen idee wat je er mee aan moet.
Nog zo’n merkwaardig fenomeen; in de eerste week-weken van de vakantie word je (ik in ieder geval) regelmatig overmeesterd door een intense vermoeidheid. Ik denk dat dit de vermoeidheid is die zich in de afgelopen tentamenweek (of zelfs wel het afgelopen studiejaar) heeft opgestapeld en steeds weer naar een ander hoekje is verschoven. Net als dat stapeltje papier dat het hele jaar van je bureau naar de kast en weer terug door je kamer zwerft. Nu het vakantie is, ben ik maar begonnen om dat zwerfstapeltje op te ruimen. Eenmaal begonnen aan het opruimen besloot ik ook die andere stapeltjes maar even op te ruimen. Iets met een frisse start na de vakantie.

Tegen de tijd dat alle stapels zijn uitgezocht en opgeruimd, zal dan ook de vermoeidheid uit mijn lijf en hoofd verdwenen zijn? Symbolisch zou het plaatje dan in ieder geval wel compleet zijn.
Van de stapels papier bouw ik ondertussen maar vast een trap om uit mijn zwarte gat te klimmen. Tijd om te genieten van een welverdiende vakantie!