Rust, regelmaat en een experiment

Het was hier de afgelopen tijd (oké maanden) behoorlijk stil. Bij gebrek aan een vast ritme gedurende de week en stiekem toch wel een volle agenda schoot het bloggen er een beetje bij in. Van nature ben ik een behoorlijke chaoot en zonder enige regelmaat in mijn dagelijks leven lopen de dingen wel eens anders dan dat ik gepland of bedoeld had. Zo ook met deze blog.

De afgelopen maanden hield ik mezelf vooral bezig met het meewerken aan verschillende onderzoeken op de universiteit, was ik achter de schermen met enkele projecten bezig en genoot ik van mijn vrije tijd voordat het echte werk zou beginnen. Met veel spontane activiteiten was een ritme ver te zoeken en vergat ik soms even dat ik ook nog een blog heb die aandacht verdient.

Nu ik met mijn coschappen begonnen ben, heb ik weer een vast ritme gevonden. Een ritme met een stuk minder vrije tijd dan de afgelopen drie jaar, maar goed, ik wil dokter worden dus het hoort erbij. Met dat nieuwe ritme vind ik het hoog tijd om actiever met mijn blog aan de slag te gaan.

Eerder dit jaar ontstond het idee voor deze blog uit mijn enthousiasme voor het schrijven over de dingen die ik mee maak en interessant vind. Dat enthousiasme is er nog steeds, misschien is het zelfs nog wel groter dan toen ik begon. De afgelopen maanden stonden vol van veranderingen en nieuwe plannen: als student ging ik level-up en werd ik coassistent, als wielrenster besloot ik weer te gaan koersen voor mijn club. Samen vormt dit mijn plan voor 2016: een experiment met mezelf. Kan ik coassistent én wielrenster zijn? Met een frisse nieuwsgierigheid en vol enthousiasme ga ik het proberen. Of het ook gaat lukken? Ik heb werkelijk geen idee, gelukkig kan een experiment nooit mislukken. Het geeft hooguit een andere uitkomst dan je verwacht had. Ik houd je op de hoogte, hier op mijn blog